- kərdiyar
- məh.1. is. Arpa ilə buğda qarışığı. Arabadakı kərdiyar taxıl onların üzərinə səpələndi. S. R.. <Qarı:> Təzə buğdanı paylamayıblar, qabağında ölüm! Bu, bildirki kərdiyardı. M. Hüs..2. sif. mənasında. Dağınıq, çalpaşıq, dolaşıq. Kərdiyar iş. Kərdiyar söz.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.